Zmiana podopiecznego-wielki dylemat. Proszę o rady.

Oj, dziś rano znowu … Wstałam wcześniej (z reguły wstaję ok. godziny przed dziadkiem, by na spokojnie ogarnąć swoją toaletę, umyć głowę etc), niestety, po 10 minutach dziadek już próbuje dostać się do WC. Szybko zatem mu otwarłam, stoi biedak półprzytomny, bez pieluchy, w jednej skarpetce, z koszulą w rękach, a tymczasem brudny pampers (w zasadzie pieluchomajtki, które sam może sobie zdejmować podczas załatwiania się – nawet nie wie, że to pampers, a nie zwykłe majtki) wala się zwinięty w kulkę w okolicach poduszki, w łóżku, wraz z ręcznikiem i rolką papieru. Nie wie człowiek, czy się śmiać, czy płakać i załamywać ręce. Z dziadkiem oczywiście batalia o ubranie, o przemycie („Was machst du den da! Das ist doch kalt! Ich wird erkaltet! Ich bin doch krank! Mir ist so schwindlich!“ itd, itp.), o mycie zębów („Ich habe schon Zahne geputz!“ – a zapach ust jednoznacznie wskazuje na konfabulację w tej kwestii). Już wolałabym chyba, żeby nosił po prostu pieluchę i nie korzystał z toalety, przewinęłabym go i nie była narażona na takie „niespodzianki“…  Już nawet tych kwestii nikomu nie zgłaszam, no bo w sumie po co ? To stało się smutną codziennością, zdarza się coraz częściej i nikt nic na to nie poradzi…

   A zapomniałam jeszcze dodać, że wiosną rodzina przedłużyła kontrakt z agencją, bo warunkiem była współpraca ze mną, a ja mam umowę z Pro do listopada. Nie chciałabym ich zawieść. Ale, jak mówię, wiosną mój podopieczny był zupełnie innym człowiekiem.

Dziekuję. Twój post daje do myślenia ... Ale czytam to forum i czytam i widzę, że bywa gorzej. Szkoda mi dziadka, lecz nie mam już do niego cierpliwości, potrafię podnieść na niego głos, kiedy powtarzam do znudzenia, 15, 20 razy jedną kwestie (np. Herr S., aufstehen Sie bitte jetzt und kommen Sie bitte auf Toilette"; dziadek odpowiada: "Ja,ja" i siedzi patrząc tępym wzrokiem w pusty stół. I tak czasem dobrych 10 minut, zero reakcji)
   Moim zmiennikiem jest teraz mężczyzna, radzi sobie jakoś z dziadkiem, ale też zachwycony nie jest. Nie wiem, czy żadna pani nie chciała się podjąć opieki nad tym pacjentem, bo rodzina zdecydowanie zaznaczała, że chcą kobietę do opieki (chociaż nie wiem, czy podają inne szczegóły kontraktu, wspomniałam już, że pół roku temu, to był ciężko chory, ale zupełnie inny człowiek), jednak chwilami naprawdę wolałabym leżącego, obłożnie chorego pacjenta niż ględzącą dziadygę... wiem, to strasznie brzmi, to nie tak, że nie mam szacunku dla swojego podopiecznego, lecz momentami nie potrafię myśleć o nim inaczej, co też wszak ma wpływ na jakość wykonywanych przeze mnie obowiązków. Brakuje mi motywacji. Wiem, że był wspaniałym, dobrym człowiekiem, dał się też jako taki poznać z początkiem roku, ale przecież nie jestem tutaj dla sentymentów.

Ostatnio edytowany przez hellyspring (2012-09-07 11:09:51)

hellyspring napisał:

A i jest jeszcze jedna sprawa, o której nie wspomniałam. Drobiazg niby, ale tak potwornie irytujący, że chwilami nie wytrzymuję i wychodzę z pomieszczenia, żeby chociaż przez chwilę nie przebywać z podopiecznym. Mianowicie od czerwca (mojego drugiego pobytu u niego) nabrał straszliwej maniery wydawania z siebie z ogromną częstotliwością, na wydechu, dźwięku „Hm” na zasadzie ni to prychnięcia pełnego dezaprobaty, ni to sapnięcia, ni to formy jakiegoś pytania … Potrafi owo wydechowe „Hm” wyrzucić z siebie raz na dziesięć sekund i człowiek za nic nie potrafi dojść do tego, co to może oznaczać, a na pytania dziadek w ogóle nie reaguje. Doszło do tego, że podczas spaceru, na każde „Hm” dziadka, ja także odpowiadałam podobnym „Hm”, żeby jakkolwiek odreagować stres. Czy któraś z Pań spotkała się z czymś podobnym ? Co to może oznaczać ? To tylko odruch bezwarunkowy, ale czy czymś spowodowany ? Niby głupota, lecz proszę mi wierzyć, na dłuższą metę doprowadza wprost do szału

Chyba wiem o czym mówisz.....
Miałam kiedyś starszego pana z Parkinsonem -cały czas, dniem i nocą wyrzucał z siebie takie dźwięki i to b.głośno -coś pomiędzy hmm... i jękiem. Trudne to było do zniesienia, z czasem po części się przyzwyczaiłam -najgorzej miała babcia, bo mieli podwójne łóżko. Wszyscy twierdzili, że dziadek terroryzuje otoczenie -bo bylo to ciężkie do zniesienia. Ja na poczatku co chwila biegałam do niego, bo myślałam że ma ataki bólu. Dziadek twierdził, ze nie odczuwa żadnego bólu, ale to stöhnen było nadal bez ustanku. Rozmawiałam kilkukrotnie na ten temat z lekarzem, stwierdził ze to raczej na podłożu psychicznym, niż fizycznym/bólowym, tym bardziej ze dziadek miał b.mocne leki przeciwbólowe, które niechetnie zażywał -twierdził, że ich nie potrzebuje. Poza tym jasny umysł, duzo czytał. Najciekawsze, ze niekiedy (b.rzadko) zdarzały się krótkie przerwy, jakby o tym zapomniał -przeważnie jak był superciekawy mecz piłki nożnej w TV. Tylko, ze dziadek z zasady nie przepadał za telewizją i namówienie go na włączenie tv -było cięęężkie.
Niestety to stöhnen zostało mu do mojego wyjazdu. Może jednak porozmawiaj o tym z lekarzem.

Mam do ciebie inne pytanie: pracujesz pierwszy rok z PR24 i masz 1200e netto? o takim przypadku jeszcze nie słyszałam nawet z biegłym niemieckim. Jesteś pielęgniarką?

hellyspring napisał:

Mój dziadek psychicznie jest juz właściwie bardzo mało sprawny, to głowny powód, dla którego myślę o zmianie kontraktu, ów dźwięk wydaje z siebie w sumie nieregularnie, bywają dni, kiedy nie robi tego w ogóle, a bywa, jak dziś, że robi to nieustannie, nawet, gdy już powoli zasypia, ze straszną częstotliwością. Czasem "pochrumka" 15 minut i mu przejdzie, a czasem stęka od rana do wieczora, lekarz wie już o tym, lecz to teoretycznie błahostka, bowiem dziadek ma sporo innych poważniejszych dolegliwości, o których pisałam powyżej. Tylko dla mnie to szalenie męczące.

Jeśli chodzi o zarobki, to podwyżkę dostałam w sierpniu, do tej pory miałam 270euro podstawy i wynagrodzenie dzienne 26euro+100%święta, teraz podstawa spadła do 39euro, a dieta dzienna wynosi 36 euro, ale jak to wygląda w praktyce będę mogła powiedzieć dopiero, gdy otrzymam przelew za wrzesień, bo do 22 sierpnia miała urlop. W przeliczeniu, w miesiącach, gdy mamy np. 2 dni świętecznych, wychodziłoby około 1200euro, lecz znając realia polskich agencji pewnie tak różowo nie będzie ... Poczekamy, zobaczymy.

  Nie jestem pielęgniarką, a niemiecki mam na poziomie komunikatywnym, lecz nie biegłym.


Pozdrawiam i dziękuję za odpowiedź
Hellyspring

No tak, z jednej strony +, a z 2giej poważny minus.
Ja bym się w żadnym wypadku nie zgodziła na 39e (ca 160 zł)  podstawy miesięcznej. Przeciez to podstawa jest oskladkowana! W razie potrzeby nie będziesz mogła skorzystać z zasiłku dla bezrobotnych -to wiem na 100%, chyba też ten okres nie liczy ci się do emerytury, w przypadku choroby/wypadku zasiłek to ok. 4zł/dobę!
No, ale kazdy ma inne preferencje, nie wiem co ta Promedica wyrabia, bo słyszę ze prawie kazdy pracuje na innych warunkach (chodzi mi o podstawę  i związane z tym swiadczenia społeczne).

Witam. Nie wiem dlaczego tak się przejmujesz tym chrumkaniem, stękaniem i innymi dźwiękami wydawanymi przez dziadka.

Stęka-a nie boli ...to niech sobie postęka..
Chrumka-niech sobie po chrumka..
Ciumka-niech sobie po ciumka..
Mlaska-niech sobie pomlaska..

To są starsi ludzie i oni nie zdają sobie z tego sprawy jakie dźwięki wydaja, a nas to może irytować, albo niepokoić. Skoro te dźwięki nie zagrażają życiu naszych podopiecznych, to nie zwracajmy na to uwagi.

Widać,że jesteś u dziadka o wiele za długo i dlatego jesteś juz przewrażliwiona na te dziamkanie i chrumkanie.....Wracaj do domu na odpoczynek,bo sama się znerwicujesz.....Pozdrawiam:)

dziewczyno!!!!!!!!nie jestes przywiazana ani do podopiecznego ani do konkretnej agencji-te 2 rzeczy zawsze zmienic mozna-a ty jeszcze mlodziutka jestes ,jak chcesz zeby ci sily psychicznej do tej pracy na dluzej starczylo to zjezdzaj do domku czym predzej!!!!!!!Szkoda zdrowia a poza tym rzeczywiscie do takiego pacjenta lepszy pan opiekun.Znajdziesz cos innego z pewnością .No i jeszcze te ,pozal sie boże pieniadze -za taki stan to ci powinni dac z 1400 na reke bez laski!!!!!!!!!!!!!!!!

wydaje mi sie że nie masz po co wracac do tej konkretnej pracy weż posłuchaj siebie jeśli nie dajesz rady juz teraz to potem tym bardziej nie dasz rady,bedzie coraz gorzej .sama przeszłam przez takie cos miałam pacjentke z agresywną demencją w dzień drzemała we fotelu wieczorem pól godziny leżała spokojnie w łóżku a potem zaczynały sie jęki przez całą noc wołania ściągania pampersa przełażenia przez stangi łóżka ,bicia mnie po rekach i walenia drzwiami nawet za własna córką ,na spacerach na wózku były krzyki że sie zgubiłyśmy i nie trafimy do domu.ta choroba wyniszcza zwłaszcza otoczenie i nie pomaga ta chwila w domu bo mysl że musisz wrócic do tej pracy nie bedzie cie opuszczała ani na chwilę.najlepiej zmień prace kto nie ryzykuje ten nie ma ,ja sobie radziłam po takich sytuacjach zmianą całkowicie pracy czy to truskawki ,maliny na dwa miesiące ciężka praca fizyczna b.dobrze wpływa na psychikę jestes tak zmęczona fizycznie że nie masz czasu myśleć .ta choroba postępuje bardzo szybko i po 6 tygodniach które spedzisz w domu będzie jeszcze gorzej .

Droga Haniu-ja na Twoim miejscu zwijałabym się stamtąd.Ty już tam nic nie poradzisz dziadkowi-choroba w zawrotnym tępie postępuje,a Ty przywykłas do tego miejsca,nie znasz innego i dlatego masz takiego stracha.Nie bój się,ja  przez kilka lat mojej ;kariery opiekunki: miałam raz lepsze raz gorsze stelle.W jednej miałam np dobre warunki mieszkaniowe ale pacjent nie za bardzo.W innych na odwrót.Ale ogólnie  ja wole nowe miejsca co jakis czas.Po jednym,dwóch wyjazdach do tego samego podopiecznego prosiłam o nowe.I nigdy nie natrafilam na jakieś straszne czy nie do wytrzymania.Gdy (odpukac) Tobie trafi się  jeszcze gorsze niż to teraz to mozesz poprosic agencje o zmiane.Prubuj aż do skutku.Przy okazji zmiana otoczenia,podopiecznego, rodziny wyjdzie ci na dobre.I nie przejmuj się rodziną,znajdą inna opiekunke albo dom starców. potrzebuja naszej pomocy to są dla nas dobrzy.
Zycze ci podjęcia właściwej i dobrej dla ciebie decyzji.
i pamiętaj-nie bój sie nowego.

Oj, Haniu, Haniu - masz 27lat dopiero i nie wiesz co ci zycie niesie na przyszlosc a na wlasna prosbe sie wypalasz,niepotrzebnie.Rozumiem ze sie przywiazalas i do dzaidka i do miejsca ale trzeba zebys na to spojrzala innym okiem ,dziewczyny racje maja nawet nie w 100 a w 300%-jak sie psychicznie wykonczysz to sie do zadnej pracy ani w D ani w PL nie bedziesz dlugo nadawac......pamiętaj ze to tylko praca!!!!!!Nic innego!!!!!!!!!!!!Ja tez zalowalam pierwszej szteli choc bylo cięzko ,bo sie przyzwyczailam ,mialam tam kolezanki i w ogole ,ale mialam 4o-kilka lat a nie 27!!!!!!!Pojechalam w nowe miejce i dopiero roznice zobaczylam ,pozytywne ma sie rozumiec.Nie boj sie i nie mow sobie ze nie chcesz zawiesc agencji-gdyby to z toba byly klopoty to agencja by sie tak jak ty teraz raczej nie przejmowala.....Pozdrawiam i życzę ci podjęcia mądrej dla siebie decyzji.

hellyspring napisał:

Dziekuję za rady i słowa otuchy
   Póki co mam jeszcze trochę czasu na podjęcie decyzji, lecz myślę, że jednak się zdecyduję na zmianę, rodzinie najwyżej powiem, że nie przedłużam umowy z agencją, naprawdę nie chciałabym ich zawieść, ale cóz, to praca i to ciężka praca, ostatecznie jeśli jakaś praca nam nie odpowiada, a mamy możliwość, by ją zmienić, to to robimy, prawda ?
  Zresztą, "na pierwszy ogień" dałam radę 4 miesiące (z dziadkiem było o niebo lepiej, lecz też wszak nie zawsze różowo), więc tym bardziej nie powinnam się obawiać krótszego, a kto wie, czy nie łatwiejszego kontraktu ... A już teraz, w sierpniu,  podczas miesięcznego urlopu, wciąż się stresowałam, co zastanę po powrocie do podopiecznego i denerwowałam się na samą myśl, że znów całymi dniami przyjdzie mi słuchać jego niezidentyfikowanego "Hm" oraz litanii chorób i dolegliwości, więc nie wyobrażam sobie, jak stresowałabym się podczas kolejnego urlopu ...

Jestem tu nowa ,ale poczytalam wczesniej troche to forum.Moja podopieczna z Alzheimerem tez potrafi caly dzien "muczec"ostatnio coraz czesciej i niestety czasem mam ochote zostawic te prace .tymbardziej,ze rodzina udaje ze baaardzo matke kocha .Teraz wracam na 2 miesiace i musze podjac decyzje i porozmawiac z rodzina kategorycznie i rzeczowo na temat tej pracy.Zobaczymy ,czy mnie zrozumieja .Ja mam umowe z rodzina ,ale tylko na 400 euro .Ogolnie warunki nie sa tragiczne,gdyz babcie mam 3 razy w Tagespflege i korzystam z wolnego czasu.Jednak wspolpraca z rodzina jest ciezka i nie ma poprawy w tej kwestii.Jezeli moge cos doradzic to zmiane pracy i agencji .Podaj meila moze pomoge ?

Inny.

Może w tym wypadku to po prostu wystarczy?

Do domu jutro jadę .

To tłumaczy chyba moje "markowanie" .

Pozdrawiam i życzę miłego dnia .

hellyspring napisał:

hellyspring@go2.pl    Aaaaaa!!!! 400 euro ?? Ale... miesięcznie ?? Za opiekę 24h ??

   Dziadek właśnie wyszedł z toalety, zostawiając standardową kałużę, nie pozwolił naciągnąć sobie pieluchomajtek, lekko mokrych dodać należy, ale nie będę się z nim szarpać w środku nocy, po prostu rano znowu zmienię pościel. Położył się w poprzek owego łóżka, absolutnie odmówił wstania i leży teraz w tak niewygodnej pozycji i prycha. Aż mam ochotę iść obudzić córkę, niech zobaczy i spróbuje teraz, po tabletkach, dojść z nim do ładu i jakoś mu pomóc - przecież ja nie mogę nic z nim zrobić na siłę, a on w ogóle nie reaguje na moje prośby i sugestie

    Firma ma obowiązek zapewnić mi inny kontrakt. Tylko pytanie: jaki ??

Napisalam Ci meila przed chwila.Firma napewno nie bedzie dbac o Twoje interesy ,bo uwazaja,ze masz dobra prace skoro wracasz tam i pasuje im to tak jak i rodzinie niemieckiej.Odpisz mi .pozdrawiam

Sytuacja z wczorajszego wieczoru utwierdziła mnie w przekonaniu, że pora pakować walizki. Najpierw, po drzemce, dziadek nie był w stanie podnieść się z łóżka, miał tzw. "miękkie kolana", kilkakrotne próby przejścia do łazienki skończyły sie fiaskiem, był tak słaby, że zadzwoniłam do Caritasu z prośba o radę, siostra powiedziała, tylko, że mam zostawić go w łózku, bo ona nie może teraz przyjechać. Gdy ojawiła się ponad godzinę później, podopieczny z jej pomocą wstał i przeszedł do drugiego pomieszczenia, a siostra spoglądała na mnie z takim wyrzutem, jakbym ją okłamała i tłumaczyła, jak komu głupiemu, że z nim trzeba "cierpliwie i ostrożnie". No a co, ja go niby szarpałam ? On po prostu NIE UMIAŁ WSTAĆ, nie był w stanie się podnieść !
   Natomiast przed snem pacjent znów miał atak agresji, uderzył mnie, chwycił za nadgarstki, z ogromną siłą, gdy próbowałam położyć go do łóżka, musiała interweniować rodzina, podopieczny zaczął skarżyć się na mnie, że go więżę, na nic nie pozwalam, celowo sprawiam ból, że przeze mnie jest mu coraz gorzej … No koszmar. Ja byłam w ciężkim szoku, nawet nie próbowałam się tłumaczyć, bo rodzina świetnie zdaje sobie sprawę, że to choroba i przez myśl im nie przeszło, że wina leży po mojej stronie. A rzecz wyglądała tak, że dziadek wstał, po długich pertraktacjach w fotela i stojąc nawijał, nawijał, nawijał… Nie chciał iść do toalety, nie reagował na sugestie udanie się do łóżka, tylko gadał, kiedy chciałam go tam podprowadzić ująwszy za ramię, zaczęło się to piekło. Trwało prawie godzinę, a ja do tej pory nie mogę dojść do siebie, powiedziałam też, że nie zrobię kąpieli, która jest mu już bardzo potrzebna, bo się po prostu boję: zarówno o podopiecznego jak i o siebie. Rodzina chyba zrozumiała, że tak nie może być.

   A ta siostra z Caritasu jest akurat z Chorwacji, no ale to nie zmienia faktu, że gdyby z podopiecznym było wszystko OK., to bym jej raczej nie ściągała, prawda ?

Nie uwierzycie... Dziś podczas śniadania zaczęłam przygotowywać już obiad, odwróciłam się, by obrać ziemniaki, ale pozerkuję na dziadka ... Nagle patrzę, co on je przecież to nie bułka z dżemem ... Matko Boska, wcina różę, która stoi na stole od paru dni jako dekoracja, bo "nikt mu nie powiedział, że to kwiatek i on nie wiedział". Myślałam, że zawału dostanę !

   A nicka używam już od 10 lat na wszystkich forach i mailach Przyzwyczaiłam się, dzięki temu można mnie od razu rozpoznać

Pozdrawiam i dzięki za wszystkie rady i spostrzeżenia.

kasia63 napisał:

hellspring-Zgadzam się z jakiniew - zero sentymentów,to jest wlasnie to co potrafi uzaleznic od danego miejsca - rodzina "mil utka",przyzwyczajenie i z czasem kompletne wypalenie.....A Ty jednak poza tym jednym miejscem,nie masz doswiadczenia i nie wiesz nawet ze moga byc "wczasowe"sztele -takie gdzie praca jest zwyczajnie przyjemna.
Iza46- żadamy wyjasnien bo tak napisalas ,że mozna przypuszczac,że masz 400euro  na miesiać!!!!!!mam nadziej ze tak nie jest?????!!!!!!!!ze chodzilo c 400/tydzien!!!!!!!

Nigdy w zyciu nie zgodzilabym sie na taka kwote,niestety na pelny etat nie zatrudnili mnie /podobnie jak poprzedniczek/ale mam system pracy 2x1,babcie 3 razy w Tagespflege ,jestesmy same bez nachodzenia rodziny,telefon darmowy do Polski i Niemiec.Moze jestem stratna ,bo ten okres mi sie nie liczy do emerytury/mama wypracowane 23 lata w kraju/,ale nie jestem uwiazana praca jak moje znajome,ktore pol roku siedza z chorym ,a rodziny im sie porozpadaly .Mam1100euro plus ubezpieczenie/Kranken i Pflegeversicherung/schodzi mi co miesiac z mojego konta ,pilnujcie dziewczyny swoich pracodawcow niemieckich,bo moja znajoma oszukiwali,ze ja zameldowali i ubezpieczali/nie wnikalam jak ona to sobie wyobrazala,ale pisze zeby patrzec im na rece/pozdrawiam Wszystkie Opiekunki!Hellspring napisalam Ci dwa meile

hellyspring napisał:

Nie uwierzycie... Dziś podczas śniadania zaczęłam przygotowywać już obiad, odwróciłam się, by obrać ziemniaki, ale pozerkuję na dziadka ... Nagle patrzę, co on je przecież to nie bułka z dżemem ... Matko Boska, wcina różę, która stoi na stole od paru dni jako dekoracja, bo "nikt mu nie powiedział, że to kwiatek i on nie wiedział". Myślałam, że zawału dostanę !

   A nicka używam już od 10 lat na wszystkich forach i mailach Przyzwyczaiłam się, dzięki temu można mnie od razu rozpoznać

Pozdrawiam i dzięki za wszystkie rady i spostrzeżenia.

daj sobie spokój z tą pracą nie ma co siedzieć ,moja sąsiadka tez miała taką podobną sytuacje była kopana gryziona i bita przez słodką babunię ,ale trwała na stanowisku jak skała dopóki nie dostała porządnie wtedy w końcu wyjechała . bała sie ze nowej pracy nie będzie a wiesz jaka dostała pilnowanie domu i wizyty u dziadka 3 razy na dzień w domu starców odległym o jakies 100 metrów.tak więc trzeba życ nadzieja zawsze i próbować za któryms razem sie w końcu trafi coś fajnego

Matko kochana... A ja się jeszcze zastanawiam, czy zostawać ...

Ja pracuje w Augsburgu.Pacjent ma demencje i alzhaimera.trzeba byc bardzo odpornym pschychicznie.A rodzina ,coz ma dwoch synow w tej samej miejscowosci ale nie maja dla ojca czasu.a jak mowie co on wyczynia to odpowiedz to choroba.mowisz o kaluzy w lazience moj sciaga pampersy i leje wszedzie.poza tym jest agresywny i ciagle sie wydziera.wszystko na nie
.zona poszla do szpitala dwa tygodnie jestem z nim sama dzien i noc jakie wolne moge miec,a ha dostalam premie 10 euro.licze dni do powrotu do Polski

Gosiaczku, ja mam podobną sytuację ze swoim dziadkiem, jesli chodzi o pampersy, ale cała reszta to jeszcze po japońsku: jako-tako. No a co na to agencja ?? Pośrednik ?? Nie reagują ?? Rozmawiałam z personelem medycznym z Caritasu i to juz pewne: wynosze się stąd, powiedziano mi bowiem, że napady agresji u osób z demencją moga być po prostu niebezpieczne i to dla obu stron, pacjent dostaje nagle niesamowitej siły, może zrobić opiekunce krzywdę, ale chwilę potem leży jak dętka, kompletnie wyczerpany. Mój dziadek nie może brać  leków na uspokojeniem bo ma mase innych schorzeń, ale u Ciebie nie dałoby się pewnych kwestii rozwiaązać farmakologicznie? To Twój pierwszy kontrakt, czy pracujesz już dłużej ?? Ile Ci jeszcze zostało te gehenny ?

A na opiekę nad zwierzętami bym sie po prostu nie zgodziła, lubię zwierzęta, ale ze schorowanym starcem jest wystarczająco dużo pracy...

iza46 napisał:

ahha napisał:

iza46 napisał:

Nigdy w zyciu nie zgodzilabym sie na taka kwote,niestety na pelny etat nie zatrudnili mnie /podobnie jak poprzedniczek/ale mam system pracy 2x1,babcie 3 razy w Tagespflege ,jestesmy same bez nachodzenia rodziny,telefon darmowy do Polski i Niemiec.Moze jestem stratna ,bo ten okres mi sie nie liczy do emerytury/mama wypracowane 23 lata w kraju/,ale nie jestem uwiazana praca jak moje znajome,ktore pol roku siedza z chorym ,a rodziny im sie porozpadaly .Mam1100euro plus ubezpieczenie/Kranken i Pflegeversicherung/schodzi mi co miesiac z mojego konta ,pilnujcie dziewczyny swoich pracodawcow niemieckich,bo moja znajoma oszukiwali,ze ja zameldowali i ubezpieczali/nie wnikalam jak ona to sobie wyobrazala,ale pisze zeby patrzec im na rece/pozdrawiam Wszystkie Opiekunki!Hellspring napisalam Ci dwa meile

Witaj Iza 46-czy dobrze rozumiem zarabiasz 1100e + ubezpieczenie a odejmuja Ci Kraknen i Pflegeversicherung. To ile zostaje na reke?napisz mi prosze co to za system 2x1.Dwa dni pracy i 1 dzien odpoczynku?jesli tak to chyba nie jest opieka w domu podopiecznego 24/24?

Zarabiam netto 1100euro ,a pracuje 24h na dobe /teoretycznie /przez dwa miesiace a miesiac babcia w Pflegeheimie .Poki co dzieki Tagespflege 3 razy wtygodniu moge miec swoj czas wolny.Wiec nie jest tragicznie ,a mialam i lepiej i gorzej ,no coz dla mnie ubezpieczenie jest bardzo wazna sprawa,gdyz nie mam meza i musze sama ten temat "ogarniac".

To faktycznie masz lepiej niz np.Gosiaczek, taki uklad 2x1 tez nie jest najgorszy.W tym 3 miesiacu mozesz odpoczac w Polsce.A ze zmienniczkami roznie bywa.Maja dziewczyny rozne ze tak powiem przygody.Ja sama mam podobne pieniadze, ubezpieczenie z meza ubezpieczenia,teraz przy nastepnym wyjezdzie chce jeszcze dokupic prywatnie .jesli mnie oczywiscie bedzie stac.Dzieki za info.Pozdrawiam serdecznie.

Gosiaczku-fatalnie trafiłaś.Dla mnie demencja to najgorsza choroba-o Alzhaimerze nie wspominam nawet.Czemu to wzięłaś.I czemu na Niemcy przeszłaś-nie lepiej było ci w Anglii?A tak poza tym-to fajnie masz-2 języki-świat stoi otworem przed tobą.

wzielam niemcy bo zachwalali mi znajomi ale oni dobrze trafili.juz rozmawialam z firma powiedzialam jaka sytuacja.myslalam ze 2 m-ce wytrzymam ,kontrakt na 3 m-ce.teraz wiem dlaczego niemka chciala na dluzej ,poprzednie jak odjezdzaly mowily jej ze wroca ale juz nie zobaczyla ich.w czwartek mija miesiac,napisze jutro moze mi znajda cos lepszego.dobrze ze mam kolezanke 5 ulic dalej polke to mnie odwiedza i rozmawiamy
.pozdrawiam

hellyspring napisał:

Oj, dziś rano znowu … Wstałam wcześniej (z reguły wstaję ok. godziny przed dziadkiem, by na spokojnie ogarnąć swoją toaletę, umyć głowę etc), niestety, po 10 minutach dziadek już próbuje dostać się do WC. Szybko zatem mu otwarłam, stoi biedak półprzytomny, bez pieluchy, w jednej skarpetce, z koszulą w rękach, a tymczasem brudny pampers (w zasadzie pieluchomajtki, które sam może sobie zdejmować podczas załatwiania się – nawet nie wie, że to pampers, a nie zwykłe majtki) wala się zwinięty w kulkę w okolicach poduszki, w łóżku, wraz z ręcznikiem i rolką papieru. Nie wie człowiek, czy się śmiać, czy płakać i załamywać ręce. Z dziadkiem oczywiście batalia o ubranie, o przemycie („Was machst du den da! Das ist doch kalt! Ich wird erkaltet! Ich bin doch krank! Mir ist so schwindlich!“ itd, itp.), o mycie zębów („Ich habe schon Zahne geputz!“ – a zapach ust jednoznacznie wskazuje na konfabulację w tej kwestii). Już wolałabym chyba, żeby nosił po prostu pieluchę i nie korzystał z toalety, przewinęłabym go i nie była narażona na takie „niespodzianki“…  Już nawet tych kwestii nikomu nie zgłaszam, no bo w sumie po co ? To stało się smutną codziennością, zdarza się coraz częściej i nikt nic na to nie poradzi…

   A zapomniałam jeszcze dodać, że wiosną rodzina przedłużyła kontrakt z agencją, bo warunkiem była współpraca ze mną, a ja mam umowę z Pro do listopada. Nie chciałabym ich zawieść. Ale, jak mówię, wiosną mój podopieczny był zupełnie innym człowiekiem.

Witaj hellyspring -goraco polecam przeczytanie artykulu na stronie arbeitlandii-praca w opiece-problemy w pracy opiekunki - agresja webalna i fizyczna.Moze to troszke Ci pompoze czego Ci serdecznie zycze i pozdrawiam.

gosiaczek napisał:

zarobki w anglii to 1200 funtow wiec nie ma porownania,i do tego 50 funtow premi za kazdy tydzien
.tu od rana dziad narzeka i ciagle jest ich habe durch und ich bin hunger.zygac sie chce.oprocz tego ciagle sie wydziera hallo,ruhe,shnell und raus.ciagle mu zle.a jak nie zwracasz na niego uwagi to cie szturcha,on po prostu jak jej nie ma oglupial.a jak sie nie odzywam to otwiera okno i sie drze hilfe,polizei i ostatnio mi sie sasiedzi zlecieli.nawet usiedziec 2 minut nie potrafi tylko lazi.nawet w nocy nie ma spokoju bo lazi do kuchni i wyzera wszystko z lodowki,zapala gaz i smazy jajka ,wiec strach ze zostawi gaz odkrecony.

To wina rodziny ,ze nie lecza go!Moja babcia jak nie spala kilka nocy pod rzad/5 godzin na dobe snu/zaalarmowalam rodzine i dolozyl lekarz Melperon ,potem jak po jakims czasie znow byl problem to dostala tabletke nasenna i tak bedzie za kazdym razem,bo oni maja naprawde tania opieke dla chorego i nie mam sentymentow i obaw ze nie zaplaca mi.Nie pracowalam przez zadna polska agencje i nie czekalam na jalmuzne od nich/bo tak to czasem wyglada/.To ciezka i odpowiedzialna praca ,wiec dodatkowy stres /czy zaplaca mi to co w umowie/jest naprawde niepotrzebny.Wezwij lekarza domowego ,powiedz ze nie spi dziadek praktycznie wcale .Jak nie masz telefonu do Hausarzta to powiedz synom ,zeby dali.Nie czekaj

hellyspring napisał:

Tu nie ma co dzwonić, tu trzeba uciekać !!  Ja się wahałam, czy zostać u swojego dziadka, u którego choroba postąpiła, ale był agresywny tylko raz, czasem mu się też włącza jakiś mniej dramatyczny atak, wzywał pomocy i rodzinę, przy zmienniku także, ale była to dla nas absolutna nowość i oboje byliśmy przerażeni. Na takim kontrakcie, jak Ty Gosiu opisujesz, nie wytrzymałabym dwóch dni. "Mój" dziadek nie zagląda do lodówki, nawet jak w nocy łazi, to bezcelowo, zresztą, w mieszkaniu tylko 2 pokoje, a do mojego w ogóle nie zagląda. O tym, że jest głodny, nie pamięta, także o piciu trzeba mu przypominać, dziewczyno, uciekaj, bo może Ci sie krzywda stać !! Ja ostatecznie podjęłam decyzję po rozmowie z Caritasem, agresja przy demencji/Alzheimerze może być niebezpieczna, pamiętaj, że to choroba i to straszna choroba, Ci ludzie się  nie kontrolują ! wiem, że trudno o tym pamiętać w momencie ataku, zwłaszcza, że znasz faceta tylko od tej strony, ale żadne pieniądze nie są tego warte, bo jeszcze wrócisz do domu bez oka albo z poparzeniami.

Kończ tą gehennę! To jest praca i w dodatku nieadekwatnie zapłacona.

Popieram Twoja wypowiedz,ale czy firma zrozumie to co sie dzieje?placa 950 euro do dwoch osob i to juz daje do myslenia,czyz nie?teraz pewnie twierdza,ze jest jedna osoba i te duuze pieniadze tez opiekunce niby dadza:)Ja bym zazadala natychmiast wizyty lekarskiej i tabletki na wyciszenie/czy ten dziadek ma stwierdzona demencje ?i czy jest kontrolowany postep choroby?pewnie nie,wiec nic tam po opiekunce i wtedy mysle,ze firma MUSI pomoc jej w powrocie do kraju lub znalezieniu nowego miejsca.Gosiaczek nie boj sie walczyc,ja nie potrafilabym obslugiwac dwie osoby za 950 euro,jest tyle firm i posrednikow!